Deze korte ‘Ouverture voor orkest’ werd geschreven in opdracht van Antwerp Symphony Orchestra, als aanvulling op een programma met o.a. de Vuurvogel van Stravinski.
 
Deze uitbundige concertopener flirt met het traditionele orkestrepertoire. Zonder letterlijke citaten, refereert de muziek naar gestes uit orkestmuziek van Haydn, Beethoven, Brahms, Debussy, Mahler, Stravinski en ook jazz.
In de climax duikt een herinnering op aan de ‘Danse infernal’ uit Stravinski’s Vuurvogel, hoewel er geen enkele noot dezelfde is.
 
Het thema van het concertseizoen ‘Macht en betovering’ vormde de inspiratie voor het werk: betovering wordt hier beschouwd als wapen van de macht. Je wordt meegsleept in een sprookjeswereld, maar voor je het beseft, word je bevangen door de onvermijdelijke dissonant. Sprookjesachtige, feërieke sferen transformeren naar dissonante texturen en verfijnde, subtiele, humoristische elementen leiden naar onvoorspelbare accenten.
 
De compositie werd geschreven in volle coronacrisis, tijdens een periode waar elke dag dezelfde was en sociaal contact tot een minimum werd beperkt. Eerder dan mezelf te vernieuwen, wilde ik me tijdens het componeren in de eerste plaats amuseren en pretoogjes krijgen bij elke noot.